Zostaw przeszłość przeszłości
Zostaw przeszłość przeszłości
Nie możesz rozpocząć kolejnego rozdziału swojego życia, czytając nadal poprzedni. – Anonim
W dniu 23 lipca 1996 roku, kiedy zimna wojna wciąż zaprzątała świadomość amerykańskiego społeczeństwa, a oczy świata były na nią skierowane, na scenie pojawiła się 19-letnia olimpijka Kerri Strug. Amerykańska żeńska drużyna w gimnastyce kobiet nigdy wcześniej nie zdobyła zespołowego złotego medalu, ale gdyby Strug mogła uzyskać niemal doskonały wynik w ostatniej rundzie, jej drużyna znana jako „7 wspaniałych” osiągnęłaby to, co niemożliwe. Wróciłyby do domu ze złotym medalem, pokonując utalentowaną rosyjską drużynę.
Kamery telewizyjne z całego świata pokazywały w zbliżeniu twarz gimnastyczki pochodzącej z Tucson w stanie Arizona, jak patrzyła na jedyny przyrząd, który stał między nią a historią – niesławny stół gimnastyczny (znany wcześniej jako „koń”). Strug blokując pulsujący ból kontuzjowanej lewej kostki, myślała tylko o słowach trenera, który powiedział: „Kerri, musisz jeszcze raz to zrobić. Jesteś potrzebna do tego, by zdobyć złoto”. Ból był intensywny, ale ona była zdeterminowana, by go pokonać. Przecież już wcześniej się udawało.
Dwa lata wcześniej, podczas zawodów eliminacyjnych do krajowych mistrzostw, Kerri upadła i mocno się potłukła w konkurencji na poręczach asymetrycznych. Spadając na plecy z najwyższej poręczy, prawie złamała kręgosłup. Ból był tak dotkliwy, że wiła się na macie, wołając: „Pomocy. Pomóżcie mi, proszę. Panie, pomóż mi”. Gdy lekarz udzielał jej pomocy, ludzie pomyśleli, że jej kariera była skończona. Podczas kolejnych miesięcy, gdy była poddawana rehabilitacji, nachodziły ją poważne wątpliwości. Nawet gdyby mogła wyleczyć kontuzję całkowicie, czy będzie kiedykolwiek w takiej samej mentalnej kondycji jak wcześniej? Czy kiedykolwiek będzie w stanie uporać się z tą traumatyczną sytuacją z przeszłości?
Podczas Igrzysk Olimpijskich w 1996 roku, zaledwie 24 miesiące później, była już gotowa udzielić sobie odpowiedzi, gdy zaczęła biec w kierunku stołu gimnastycznego, z nadzieją narodu spoczywającą na jej barkach. Wykonała skok tak perfekcyjnie, że w momencie, gdy lądowała, tłum w Atlancie wiedział już, że Amerykanie zdobyli złoty medal. Dali upust radości, zachwyceni, że byli świadkami tworzącej się historii.
Zdjęcia Kerri Strug stojącej na jednej nodze przed sędziami, a potem niesionej przez swojego trenera na podium, zaliczają się nadal do jednych z najbardziej inspirujących dokumentów w historii olimpijskiej USA. Nie byłoby to jednak możliwe, gdyby Kerri Strug pozwoliła, aby powstrzymała ją przeszłość.
Klucz do zwycięstwa
Wierzę, że Bóg ma dla każdego z nas złoty medal. Pragnie, abyśmy cieszyli się życiem, w którym pokonujemy przeszkody i wykorzystujemy możliwości. List do Hebrajczyków 12:1 mówi, że twoje życie jest jak wyścig i że podążamy „mając około siebie tak wielki obłok świadków”. Wierzę, że ci świadkowie ci kibicują, gdy biegniesz w wyścigu; tylko czekając na to, aby entuzjastycznie okazać radość z powodu twojego zwycięstwa w Chrystusie.
Jest pewien klucz prowadzący do zwycięstwa: trzeba zostawić przeszłość przeszłości. Jest to niezmiernie ważne. Wielu ludzi nie doświadcza dziś zwycięstwa, ponieważ koncentrują się na dniu wczorajszym. Dni im mijają na rozpatrywaniu byłych porażek. Są rozgoryczeni i rozżaleni, uwikłani w ból i rozczarowanie. Kiedy zamykają oczy, nie widzą swoich marzeń, które mogą się spełnić w przyszłości; widzą jedynie wczorajszą klęskę. Innymi słowy, upadek z przeszłości wstrzymuje ich przyszłe zwycięstwo.
Wielu ludzi nie doświadcza dziś zwycięstwa, ponieważ koncentrują się na dniu wczorajszym.
Aby doświadczyć w przyszłości zwycięstwa w Bogu, należy zostawić przeszłość.
- Jeśli chcesz zobaczyć jak Bóg czyni nowe rzeczy w twoim małżeństwie, zapomnij o starych zranieniach.
- Jeśli chcesz osiągnąć zwycięstwo w dziedzinie zdrowia, musisz zmienić stare, niewłaściwe nawyki.
- Jeśli chcesz przeżyć na nowo radość, będziesz musiał oddać Panu stare troski i niepokoje.
- Jeśli chcesz osiągnąć nowy poziom w relacji z Bogiem, musisz wybaczyć ludziom, którzy skrzywdzili cię w przeszłości.
Gdyby apostoł Paweł żył przeszłością, nigdy nie osiągnąłby tyle dla Boga. Zazwyczaj myślimy o wielkich zwycięstwach Pawła, ale było wiele rzeczy w przeszłości, z którymi musiał się rozprawić. Zanim Paweł (wtedy znany jako Saul) stanął oko w oko z Jezusem na drodze do Damaszku, prześladował wczesny Kościół. Jego zadaniem było tropienie chrześcijan i posyłanie ich do więzienia. Dzieje Apostolskie 7:58 mówią, że Paweł był obecny przy tym, jak Szczepan został ukamienowany. Nawet pilnował ubrań ludzi, którzy go kamienowali.
Oczywiście, Paweł później doświadczył w potężny sposób zbawienia, ale szybko się okazało, że apostołowie byli sceptycznie nastawieni do jego nawrócenia. Nie chcieli z nim współpracować. Jedynie Barnaba wstawił się za nim i poręczył za niego. Powinniśmy też pamiętać, że Paweł był bardzo prześladowany z powodu wiary. Tłumy, którym głosił, nie zawsze okazywały mu za to wdzięczność. Był kilkakrotnie więziony, bity, a nawet pozostawiony na pewną śmierć poza miastem po ukamienowaniu.
Paweł mógłby dopuścić do tego, aby przeszłość zablokowała jego przyszłość. Wyobraź sobie, co by się stało, gdyby pomyślał: „Bóg nie może mnie używać! Popełniłem zbyt wiele błędów. Prześladowałem Jego kościół” lub: „Nikt we mnie nie wierzy; nawet apostołowie mi nie ufają. Jak mogę cokolwiek osiągnąć?” czy też: „Nie mieści mi się w głowie, że chcieli mnie zabić. Nigdy więcej nie zaufam człowiekowi!”
Czy nie jesteś zadowolony z tego, że Paweł tak nie pomyślał? Zdecydował się robić to, co my także musimy: zostawić przeszłość przeszłości. Posłuchaj, co napisał w Liście do Filipian 3:13-14:
…ale jedno czynię [jest to moim priorytetem]: zapominając o tym, co za mną, i zdążając do tego, co przede mną, zmierzam do celu, do [najwyższej niebiańskiej] nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga w Chrystusie Jezusie.
Paweł nauczył się przezwyciężać przeszłość. Jego celem, jego „nadrzędnym priorytetem” – było zapomnieć to, co było za nim, a Bóg niesamowicie go używał. Zastanawiam się, co by się stało w twoim życiu, gdybyś za swój cel uznał zostawienie przeszłości przeszłości. Wyobraź sobie, co Bóg mógłby zrobić w twoim życiu, gdybyś nie skupiał się na wydarzeniach z wczoraj. Wierzę, że całkowicie by odmienił każdą dziedzinę twojego życia.
Oto trzy aspekty, których Bóg mnie nauczył odnośnie do zostawiania przeszłości przeszłości:
1. Przebacz tym, którzy cię skrzywdzili
Doświadczyłam krzywd w życiu. Kiedy byłam młodą dziewczyną, ojciec wykorzystywał mnie seksualnie. Wiele lat zajęło mi otrzymanie uzdrowienia i dojście do punktu, w którym mogłam mu wybaczyć. Wybaczenie po prostu wydawało mi się niesprawiedliwością. Jak miałam mu przebaczyć, skoro zostałam przez niego skrzywdzona? Bóg jednak pokazał mi, że pielęgnowanie goryczy i nieprzebaczenia krzywdzi mnie, a nie jego.
Nierozwiązanie problemu goryczy jest kotwicą, która nie tylko nie pozwala pójść do przodu, ale ciągnie w dół. Powoduje, że zostajesz w przeszłości, codziennie przeżywając doznane krzywdy i odciąga cię coraz bardziej od Boga. Im dłużej pielęgnujesz te krzywdy, zdrady, odrzucenie czy niesprawiedliwość, tym dalej będziesz od swojego przeznaczenia.
Kiedy przebaczasz, pozwalasz, aby Bóg rozprawił się z osobą, która cię skrzywdziła. Możesz z własnej woli zrezygnować z pozycji sędziego (która i tak nie jest dla ciebie przeznaczona) i pozwolić, żeby Bóg rozprawił się z grzechem, który został popełniony przeciwko tobie. Zdziwisz się, jak zmieni się twoje samopoczucie – fizyczne, emocjonalne i duchowe – kiedy postanowisz rozwiązać problem goryczy płynącej z nieprzebaczenia. Nie myśl, że jest to niesprawiedliwe; zrób to, ponieważ Bóg ci tak powiedział i dlatego, że ufasz Jemu i Jego sposobom działania.
Zauważ, że powiedziałam: „kiedy postanowisz rozwiązać problem goryczy”. Przebaczenie jest wyborem. Nie dzieje się przypadkiem. Trzeba zdecydować – przeciwstawić się pokusom diabła, abyś już dalej nie żył dawnymi krzywdami. Zacznij polegać na mocy Ducha Świętego, że ci pomoże poddać się Słowu Bożemu. Wybaczenie osobie, która cię skrzywdziła jest wyborem – aktem posłuszeństwa wobec Boga. Kiedy podejmujesz ten krok wiary i wybierasz przebaczenie, to jakbyś się obudził do nowego życia.
2. Odpuść samemu sobie błędy z przeszłości
Czy wiesz, co Bóg robi z grzechami i błędami przeszłości? Zapomina o nich! List do Hebrajczyków 8:12 mówi, że Bóg już więcej nie pamięta naszych grzechów. Jego przebaczenie jest darem i jest cały czas dostępne. Postaraj się już więcej nie pamiętać o tym, co Bóg już zapomniał.
Bez względu na to, jak bardzo będziesz się starać i tak popełnisz błąd, jak my wszyscy to robimy. Błędy są częścią życia. Sposób, w jaki reagujesz na błędy ma zasadnicze znaczenie, by można było zacząć od nowa. Nie znaczy to, że przestaniesz się starać podejmować dobre decyzje i przestaniesz mieć respekt do Boga w jakiejś dziedzinie swojego życia; oznacza to po prostu, że nie będziesz się koncentrować na swoich porażkach. Obwinianie się z powodu każdego błędu z przeszłości powstrzymuje cię od zaufania Bogu odnośnie przyszłości. Poczucie winy wyczerpuje energię; osłabia nas i w efekcie powoduje, że wracamy do tego, od czego chcemy być wolni.
Wielu chrześcijan ma „mentalność robaka”. Mawiają: „biada mi, jestem grzesznikiem, jestem nędznym robakiem”. Nie o tym jednak mówi Słowo Boże. Ono twierdzi, że jesteś sprawiedliwością Bożą w Jezusie Chrystusie (2 List do Koryntian 5:21). Komu będziesz wierzyć: swojemu wstydowi czy Biblii? Pragnęłabym, abyś wybrał Biblię. To nie błędy przeszłości mają na ciebie decydujący wpływ, lecz Słowo Boże.
Nie spędzaj kolejnego dnia skupiając się na swoich błędach. Nie siedź, myśląc i mówiąc o byłych porażkach. Pozwól im odejść i daj Bogu możliwość wydobycia piękna z popiołów. Miej nadzieję, wiedząc, że Bóg działa zbawczo w każdej sprawie. Może wykorzystać błędy przeszłości, aby cię przygotować na przyszłość. Dawne błędy, przerobione lekcje, otrzymane przebaczenie – Bóg może tego wszystkiego użyć, aby cię przygotować do niezwykłego życia w Nim.
Dawne błędy, przerobione lekcje, otrzymane przebaczenie – Bóg może tego wszystkiego użyć, aby cię przygotować do niezwykłego życia w Nim.
3. Nie zatrzymuj się na minionych sukcesach
Wielu ludzi usiłuje walczyć w teraźniejszych bitwach, korzystając ze starych planów bitewnych. Ponieważ w przeszłości odnosili sukcesy, w obliczu nowych wyzwań zakładają, że mogą zwyciężać działając w ten sam sposób co w zeszłym tygodniu, miesiącu czy roku. Zamiast szukać Boga, aby dowiedzieć się, co On chce zrobić tego dnia, próbują w ten sam sposób osiągnąć to, co w przeszłości. Przywiązanie do minionych „dni chwały” utrzymuje ich w przeszłości. Omijają ich świeże, nowe rzeczy, które Bóg chce zrobić w obecnej chwili.
Tak łatwo jest stać się wygodnym, przywiązując się do działania z przeszłości. Gdy ktoś pyta dlaczego coś robisz, odpowiedź jest zwykle taka sama: „Bo tak zawsze to robiliśmy!”. Słyszałam to z ust ludzi, organizacji, a nawet kościołów. Trzeba jednak zdać sobie sprawę, że zdobycze przeszłości mogą być tak niebezpieczne jak straty. Wszystko, co powoduje, że skupiasz się na tym co było zamiast na tym co może być, powstrzymuje cię od tego najlepszego, co Bóg może dać.
Bóg zawsze daje swojemu ludowi nowe strategie. W 2 Księdze Samuela 5, Bóg polecił Dawidowi bezpośrednio zaatakować Filistynów. Dawid posłuchał i Izraelici odnieśli wielkie zwycięstwo. W kolejnych wersetach, armie filistyńskie się przegrupowują i znowu atakują lud Boży. Zamiast zakładać, że powinien zastosować strategię z dnia poprzedniego, Dawid poradził się Pana. Tym razem Bóg powiedział: „Nie atakuj w ten sposób, co ostatnio” i dał Dawidowi nową strategię bitwy. Po raz kolejny bitwa została wygrana! Wynik był taki sam, ale sposób, w jaki do tego doszło, był inny.
Wierzę, że Bóg chce, żebyś Mu ufał, że otrzymasz od Niego nową strategię walki. Jeśli dziś jesteś sfrustrowany ponieważ stare metody nie sprawdzają się w twoim małżeństwie, rodzinie, finansach, w pracy zawodowej czy w służbie Bogu, zrób to, co Dawid – poproś Boga o nowy plan. Wspaniale jest czerpać siłę z ostatnich zwycięstw, ale Bóg chce, abyś zbliżył się do Niego i przyjął coś świeżego, nowego, co On chce zrobić w teraźniejszości. Nawet, jeśli Bóg poleca nam działać w taki sam sposób jak wcześniej, musimy mieć świeże namaszczenie, które otrzymamy, kiedy szukamy Boga na początku każdego przedsięwzięcia.
Więcej informacji o książce Joyce Meyer: Zawsze możesz zacząć o dnowa
Tagi: Joyce Meyer praktyczne życie